ZielsGelukkig
Even voorstellen
Mijn naam is Marie-Claire van der Bruggen.
Ik ben moeder van twee geweldige volwassen zonen, Koen en Tom. Als kind was ik me al bewust van een wereld die anderen blijkbaar niet konden waarnemen en waarin ik me heel erg op mijn gemak voelde. Hier op aarde voelde ik me niet echt thuis en had vaak een vreemd soort van heimwee naar iets, wat ik niet goed kon verwoorden. Ook heb ik altijd al een bepaalde fascinatie gehad voor het sterven en de dood. Tijdens en na het stervensproces van mijn vader in 2002, heb ik een aantal bijzondere ervaringen met hem mogen delen. Dit heeft mij toen doen besluiten om de tweejarige opleiding voor stervensbegeleiding te gaan volgen bij het NIS (Nederlands Instituut trainingen Stervensbegeleiding). Om mijn diensten nog verder uit te kunnen breiden heb ik in 2012 de eenjarige Post-HBO opleiding Ritueelbegeleiden bij afscheid gevolgd.
Op dit moment geef ik voornamelijk persoonlijke stervensbegeleiding aan particulieren.
Ik heb hier veel geleerd en in combinatie met datgene wat ik me allemaal nog herinner en informatie die ik van mijn gids Charion heb doorgekregen, heb ik een bepaalde visie ontwikkeld op het leven, het sterven en de dood. Hierover heb ik inmiddels zeven boeken geschreven: Het sprookje van de dood, Een kijkje in de Hemel, ZielsGelukkig, Licht & Liefde, De terugkeer naar Huis, Spirituele Stervensbegeleiding en mijn eerste kinderboek Er was eens een Zieltje. Deze boeken zijn ook in het Duits vertaald!
​
Ik heb een aantal jaren in een hospice en een kinderhospice gewerkt en een tijdje gewerkt als ritueel begeleider en bij een uitvaartonderneming. Ik heb al heel wat mensen mogen helpen met de oversteek naar Huis en doe dit nu nog steeds met heel veel liefde als stervensbegeleider.
Tevens heb ik drie inspirerende E-cursussen ontwikkeld:
​
De E-cursus Spirituele Stervensbegeleiding.
​
De E-cursus ZielsGelukkig Leven
​
Ik heb gemerkt dat de meeste mensen niet echt bewust met de dood bezig zijn. Het is vaak nog een groot taboe. De geboorte van een baby wordt meestal uitgebreid gevierd, hoewel geboortes toch ook met pijn gepaard gaan. Voor alles wat met geboorte te maken heeft, is er in onze maatschappij veel aandacht. Dat is logisch, want ook al gaat het vaak gepaard met pijn en loopt het niet altijd even soepel, het blijft een gelukkige en mooie gebeurtenis. Maar met het einde van het leven willen mensen vaak niet zoveel te maken hebben. Zo komt het dat mensen, als het zover is, helaas helemaal niet voorbereid zijn op wat ze te wachten staat. Hoe meer inzicht iemand heeft in het hoe en waarom van dit leven en de dood, hoe minder angst en onzekerheid er zal zijn bij het sterven. Angst voor de dood is iets wat helaas bij de meeste mensen nog heel sterk aanwezig is. Ik weet uit eigen ervaring dat dit niet echt nodig is en wil dan ook heel graag zoveel mogelijk deze angst wegnemen.
Maar hoe ‘weet’ ik dit alles dan eigenlijk allemaal? Iedereen heeft jeugdherinneringen. Ik natuurlijk ook, maar die van mij gaan een heel stuk verder terug en deze wil ik hier graag met jullie delen. Ik kan me namelijk het sterven tijdens mijn vorige leven, de terugkeer naar Huis (zoals ik dat noem), het verblijf daar, de keuze voor dit leven, de indaling in dit lichaam en het geboren worden allemaal nog glashelder herinneren. We zijn niet ons lichaam, maar een ziel ín een lichaam. Het is als het ware ons prachtige voertuig hier op aarde, waarmee we al onze aardse ervaringen kunnen beleven die we als ziel willen meemaken. Door deze herinneringen en allerlei andere bijzondere ervaringen, weet ik dat de dood niet echt bestaat. Het is eigenlijk de overgang naar een andere dimensie. Je gaat als het ware weer terug naar de plek waar je eigenlijk vandaan komt. Het is niets anders dan de terugkeer naar Huis.
Dit is een geweldig mooie ervaring die ik heb mogen herbeleven en die ik iedereen toewens. Want als je als mens dit gevoel maar voor een paar seconde zou kunnen ervaren, dan zou er echt niemand meer bang hoeven te zijn voor de dood. En natuurlijk is het ontzettend verdrietig voor hen die achterblijven als iemand niet meer fysiek aanwezig is, maar hij of zij is er nog wel op een ander niveau en als je daar een beetje voor open staat, kun je dit ook zeker voelen en misschien zelfs ook zien. Liefde is namelijk eeuwig en blijft ons voor altijd verbinden. Liefde houdt niet op bij de dood!
Ik heb geprobeerd om dit alles in mijn boeken zo zuiver mogelijk te verwoorden. Maar het is ontzettend moeilijk om datgene wat er gebeurt als je weer naar Huis gaat in woorden uit te drukken. Het blijft een uitdaging om in aardse termen te praten over een ervaring, die niet van deze aarde is. Het is zo groots en intens, daar zijn eigenlijk geen menselijke woorden voor. Maar je ziel weet het en is het nooit vergeten. Bij veel dingen die je zult lezen zal er een gevoel van herkenning door je heen gaan en dan zul jij je beseffen dat je dit alles allang wist. Je gaat je de dingen weer herinneren die je diep van binnen altijd al geweten hebt.....
​
​
​